Leis " Saaffar

De afgelopen dagen en maanden is er veel gesproken over de wederopbouw van Afghanistan. Afghanistan staat historisch gezien op de drempel van een nieuw tijdperk. De huidige interim-regering wordt voor de eerste keer in bijna twee en een halve eeuw vertegenwoordigd door álle etnische groeperingen. (In welke mate zij een échte vertegenwoordiging zijn is een ander onderwerp van discussie). Het is niet langer mogelijk het bestaan van de multi-culturele, raciale en etnische bevolking te negeren.

Extreem politiek-religieus fundamentalisme, onder leiding van Bin Laden, in combinatie met etnisch chauvinisme van de Pathaanse stammen, was de laatste jaren de broeihaard van de verwoestende burgeroorlog in Afghanistan. Schijnbaar zijn deze beide factoren van het toneel verdwenen in Afghanistan. Zonder twijfel is het Afghaanse volk erg gelukkig en opgelucht. Hun dank gaat uit naar de internationale samenleving die geholpen heeft de verdrukker (taliban en Bin Laden) te verdrijven.

Uit de recente geschiedenis van Afghanistan blijkt dat in deze beschaving extreem politiek-religieus fundamentalisme een vreemd verschijnsel is. Het kind " extreem politiek-religieus fundamentalisme in Afghanistan " is nog geen 10 jaar oud. De wortels zijn nog niet in de beschaving " verankerd ". De andere partij van deze onreine verbintenis echter, heeft veel politieke ervaring. Deze misleidende politieke macht heeft bijna twee en een halve eeuw diepe wortels in de Afghaanse geschiedenis. De hoofdwortel van deze misleidende politieke macht is de " Lojaah Djergaah ", Of eigenlijk " Grote Huichelarij ".

Wat is de " Lojaah Djergaah " ? Een term die niet alleen al bijna twee en een halve eeuw het land misleid, maar ook de internationale gemeenschap een rad voor de ogen draait. Van buiten zieet het er heel erg mooi uit, omdat het schijnbaar een democratisch voorkomen heeft, want " Lojaah Djergaah " betekent : " Grote Vergadering ". Als iets in een grote vergadering wordt beslist, vooral in een achterstandsland als Afghanistan die weinig democratie kent, dan lijkt dit al gauw democratisch. Voor inzicht in de " Lojaah Djergaah " is het noodzakelijk zijn levensloop onder de loep te nemen.

Ten eerste, behoort de " Lojaah Djergaah " slechts tot de gebruiken van de Pathaanse bevolking. Zij hadden en hebben de gewoonte om hun problemen en conflicten niet via de landelijke politiek, echter via de stamoudsten aan te pakken. Dit zijn overheersende gebruiken van de landelijk levende bevolking in uitgestrekte en verafgelegen provincie. Andere bevolkingsgroepen binnen de Afghaanse bevolking lossen hun conflicten en problemen al duizenden jaren op het niveau van regeringspolitiek op. Uit het verleden blijkt dat buitenlandse inmenging in de eeuwenoude gevestigde Afghaanse regeringspolitiek ertoe leidde dat de binnenlandse politiek door de Pathanen (Afghanen) gedomineerd werd, en aan de macht kwam. Het Hindi woord voor Pathaan is Afghaan. Voordat de Pathanen aan de macht kwamen heette Afghanistan, " Gorrassan ". Onder deze naam stond dit gebied al 15 eeuwen lang daarvoor bekend. " Gorrassan " betekent : " Land van de klimmende zon ". Deze term beperkt zich historisch gezien tot geen enkele stam. Het is veeleer een overkoepelende benaming. Niet alleen hebben de Pathanen de naam van het land veranderd, ook hebben zij hun bestuurlijke systeem tot landelijke politiek verheven. Op deze wijze is de " Lojaah Djergaah " de huidige methode van regeren geworden. Elke keer als de bevolking van " Gorrassan " de term " Lojaah Djergaah " hoort noemen, dan gaan hun haren recht overeind staan.

Ten tweede, " Lojaah Djergaah " en democratie zijn twee elkaar tegengestelde begrippen. Waarom ? Aan de " Lojaah Djergaah " mogen vrouwen niet deelnemen. De stamoudsten schamen zich als er zich vrouwen in hun midden bevinden. Wanneer stamoudsten zich tussen vrouwen begeven bekruipt hen een minderwaardigheidsgevoel. De " Lojaah Djergaah " is ook geen plaats voor jeugdige individuen. 50 jaar en ouder is gebruikelijk. Personen tussen de 40 en 50 jaar zijn een zeldzaamheid als vertegenwoordigers als " stamoudsten " en onder 40 jaar komt al helemaal niet voor. Er is geen plaats voor intellectuelen en politieke partijen binnen de " Lojaah Djergaah ". Vooral in de 20ste eeuw heeft de gevestigde regering tijdens interne- en externe conflicten met andere mogendheden de " Lojaah Djergaah " gebruikt, ofwel misbruikt, ten gunste of bevestiging van de op dat moment sterkste politieke macht binnen de landsgrenzen, waaraan de stamoudsten gewillig hun medewerking verleenden.

Te verduidelijking, toen de gevestigde vertegenwoordiger van Afghanistan (koning Zaher Sjaah) op vakantie in Italië was, pleegde zijn neetje (tevens zwager) een coupe die hij later bevestigde door middel van het bijeenroepen van een " Lojaah Djergaah ". De " Lojaah Djergaah " stemde ermee in dat Afghanistan niet langer een koninkrijk was, maar vanaf dat moment een republiek met de " coupe-pleger " als president. Verder in de tijd verwelkomde de " Lojaah Djergaah " de russische verdrukker als wettige uitvoerende macht van de republiek Afghanistan. Als symbool van vertrouwen in de pro-russische vertegenwoordiger " kroonde " de " Lojaah Djergaah " hem met hun traditionele tulband, die voordien het hoofd van het neefje en zwager van de koning (president Mohaammaad Dawoed) gesierd had. En toen de Moedjaheddien aan de macht kwam, werden zij ook door de " Lojaah Djergaah " geratificeerd. De kortgeleden van hun bestuurlijke verantwoordelijkheden ontheven taliban regering heeft zijn wettige statu aan de " Lojaah Djergaah " te danken. Saillant detail, zelfs Bin Laden is door traditionele leden van de " Lojaah Djergaah " er op geattendeerd dat zij zich vereerd zouden voelen als hij zijn tulband op hun wijze van kleden zou aan passen.

De internationale gemeenschap die zich bezighoudt met de wederopbouw van Afghanistan, heeft blijkbaar geen goed inzicht in de historische Afghaanse politieke situatie. De " Lojaah Djergaah " wordt verwelkomd als een " democratisch " middel om de labiele situatie in Afghanistan te stabiliseren. Zoals blijkt uit het historiche verslag van de " Lojaah Djergaah " zal dit niet een democratisch middel zijn om Afghanistan te stabiliseren, echter als resultaat zal de " Lojaah Djergaah " leiden tot verdergaande destabilisatie. Alle hoop en vertrouwen die de bevolking heeft in de interim-regering (die voor het eerst in bijna twee en een halve eeuw is samengesteld uit álle etnische stammen) wordt direct weer de grond ingeboord en zal als sneeuw voor de zon verdwijnen, wanneer de " Lojaah Djergaah " als listige methode gebruikt gaat worden om de definitieve regering en toekomst van Afghanistan te bepalen.